Postać stworzona przez Iwao Takamoto, główny bohater serii seriali, filmów i gier komputerowych Scooby Doo.
Scooby to mówiący dog niemiecki, brązowy w czarne łatki. Ma niebieską obrożę, na której wisi złoty romb z wygrawerowanymi inicjałami SD. Ma 49 lat ludzkich i 7 psich. Mieszka w Coolsville, w Stanach Zjednoczonych. Jest strasznie tchórzliwy (nie lubi zwłaszcza być uwięzionym na drzewie i otoczonym przez latające wiewiórki) i zawsze głodny (tak samo jak jego pan i najlepszy przyjaciel, Kudłaty). Jego ulubionym przysmakiem są Scooby Chrupki. Ma siostrzeńca Scrappy’ego Doo - szczeniaka z zaburzeniami nerwowymi - w przeciwieństwie do wujka bardzo odważnego, kuzyna Scooby Dooma uwielbiającego zagadki, kuzynów Doobie Doo i Yabba Doo, kuzynkę Scooby Dee w której obaj jej kuzyni są zakochani oraz kuzynkę Dixie Doo. Jego rodzicami są Mama Doo i Tata Doo, siostrą jest Rooby Doo, braćmi Skippy Doo i Howdy Doo, a dziadkiem Scoobert T. Doo. Jego ulubionym zawołaniem wykonawym przez niego na końcu odcinka jest "Scooby-Dooby-Doo". Należy do Tajemniczej Spółki.
To imię psa występującego w serialu telewizyjnym "Czterej pancerni i pies". W języku rosyjskim Szarik oznacza kuleczkę, krwinkę lub balonik. W języku potocznym oznacza również szare komórki lub psa podwórkowego - "burka". W samym serialu imię to jest tłumaczone jako kuleczka.
Był to owczarek niemiecki, który należał do Janka i został mu podarowany przez Starego w pierwszym odcinku. Szarik odznaczał się inteligencją i odwagą.Wielokrotnie uratował załogę "Rudego" przed niechybną śmiercią.
Już w drugim odcinku, po konflikcie z kucharzem, kapralem Kucharkiem, Pułkownik zdecydował o wpisaniu Szarika na listę prowiantową jednostki (historia z kością dla Szarika i wylądowaniem kucharza w kotle z kartoflami). Przed nalotem podczas wydawania kurażu (tuż przed nalotem w wyniku którego ginie kucharz) wydawana jest też porcja dla Szarika. W trzecim odcinku (pt. "Gdzie my - tam granica"), na rozkaz Pułkownika, Szarik został wpisany do stanu brygady, czego praktyczną korzyścią było prawo do porcji jedzenia z kuchni wojskowej.
W rzeczywistości rolę Szarika odtwarzały trzy różne psy tej samej rasy - najczęściej był to Trymer - pies milicyjny, który oblał egzamin z tropienia i miał być wycofany ze służby ze względu na niskie wskaźniki agresji. Ale na planie filmowym był "genialny". Inne to Spik i Atak. Ten ostatni był silnym i pobudliwym psem i nadawał się do scen wymagających wysiłku i kondycji. Wyglądem różnił się od Trymera, dlatego przed zdjęciami musiał być charakteryzowany w zakładzie fryzjerskim. Dziś jeden z tych psów stoi wypchany w jednostce szkolenia psów policyjnych w Sułkowicach.
Polski serial animowany, którego bohaterem jest pies wymyślony przez reżysera i scenarzystę Lechosława Marszałka. Muzyka – Zenon Kowalowski.
Serial powstawał w latach 1967-1988 w Studio Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej liczy 65 odcinków. Każdy z nich opowiada o przygodach sympatycznego kundla Reksia i jego przyjaciół – kur, kotów, innych psów oraz jego właścicieli.
Amerykański serial animowany, którego bohaterem jest strachliwy pies o imieniu Chojrak (ang. Courage), który jednak zawsze znajdzie w sobie na tyle odwagi, aby uratować swoją ukochaną panią Muriel. Na farmie mieszka jeszcze mąż Muriel Eustachy (ang. Eustace). Nienawidzi swojego psa i niemal bez przerwy rzuca wyzwiskami w jego stronę (najczęściej Głupi pies!
) Akcja serialu toczy się w Nigdzie (ang. Nowhere) – miasto w Kansas (fikcyjne).
Fikcyjna postać występująca w filmach animowanych i komiksach, stworzona w studiu Walta Disneya.
Żółty pies z czarnymi uszami i obrożą na szyi, towarzyszący Myszce Miki w jej filmowych i komiksowych przygodach. Jako imiennik planety Pluton, pojawił się kilka miesięcy po jej odkryciu. Wierny swojemu panu, mający jednak niebywały talent do wpadania w tarapaty. Kochliwy, wrażliwy, zazwyczaj tchórz, jednak w decydujących momentach bohater, jakich mało. Ma więcej szczęścia niż rozumu.
Niektóre kreskówki sugerują, że Pluto jest owczarkiem, co jednak nie jest prawdą,ponieważ Pluto to typowy mieszaniec. Uważa się też, że Pluto może być psem rasy Bloodhound. W niektórych kreskówkach podkochuje się w pewnej małej suczce o imieniu Dinah, która po raz pierwszy pojawiła się w kreskówce "Pluto's Blue Note", gdzie występowała jako jedna z suczek oczarowanych śpiewem Pluta.
Amerykański film animowany. Siedemnasty film w oficjalnym kanonie animacji Walta Disneya. Film wyprodukował Walt Disney, natomiast dystrybucją zajęła się Buena Vista Distribution. Premiera odbyła się 25 stycznia 1961 roku. Scenariusz oparto na powieści Dodie Smith The One Hundred and One Dalmatians.
W 2003 roku Disney wydał kontynuację filmu 101 dalmatyńczyków II. Londyńska przygoda.
W Polsce film był wyświetlany w kinach, w latach 60. z polskim dubbingiem. W roku 1995 stworzono nową wersję dubbingową.
Pies rasy owczarek szkocki (collie), bohaterka wielu filmów i seriali telewizyjnych.
Pierwszy z filmów o Lassie ukazał się w 1943 roku i od tamtej pory nakręcono 11 filmów o psie, a w każdym grał inny pies. Problemem był fakt, iż pierwszy pies (suka), odgrywająca tę rolę miała charakterystyczną białą łatę na czole, przez co ciężko było znaleźć psa, który by ją przypominał. Zazwyczaj zaradzano temu domalowując białą plamę na czole psów.
Filmy z udziałem Lassie:
Nakręcono także 7 seriali telewizyjnych, 2 serie audycji radiowych o psie, oraz napisano 61 książek z udziałem Lassie. Pies ma własną gwiazdę w Hollywood Walk of Fame.
Amerykański film komediowy z 2008 roku w reżyserii Davida Frankela, w którym główne role zagrali Jennifer Aniston i Owen Wilson.
Jenny (Jennifer Aniston) i John (Owen Wilson) Groganowie po ślubie przeprowadzają się z mroźnego Michigan na Florydę, gdzie rozpoczynają pracę w konkurujących gazetach. W The Palm Beach Post Jenny pisze poważne artykuły, gdy John tymczasem niechętnie redaguje nekrologi w South Florida Sun-Sentinel. Gdy w rozmowie z Johnem Jenny porusza temat dzieci, przyjaciel Johna, Sebastian, radzi mu podarować żonie na urodziny pieska, aby sprawdzić ich zdolności wychowawcze. Jenny jest zachwycona niespodzianką i wybiera labradora, który na cześć Boba Marleya otrzymuje imię Marley. Pies okazuje się być nieznośnym szczeniakiem, więc Jenny i John oddają go do szkółki pani Korblut, ale nawet ta doświadczona treserka nie potrafi sobie z nim poradzić, więc Marley jest usunięty z zajęć.
Tymczasem John zaczyna pisać cykliczne artykuły o zabawnych wydarzeniach dnia codziennego, których głównym bohaterem jest Marley. Rubryka staje się popularna i poprawia sprzedaż gazety.
Jenny zachodzi w ciążę, której jednak nie udaje się utrzymać. W ramach pocieszenia John zabiera ją w podróż do Irlandii pozostawiając Marleya pod opieką młodej znajomej. Kobieta jednak nie panuje nad psem, zwłaszcza podczas częstych burz. Po powrocie z wycieczki Jenny ponownie zachodzi w ciążę i rodzi pierwszego syna, Patricka. Po urodzeniu drugiego syna, Connora, rezygnuje z pracy i rodzina przeprowadza się do większego domu. Po urodzeniu córki Colleen, Jenny coraz częściej traci cierpliwość do Marleya i chce się go pozbyć. Kiedy John oddaje psa pod opiekę Sebastianowi, Jenny jednak dochodzi do wniosku, że pies jest członkiem rodziny i ostatecznie pozostaje u Groganów.
Po 40. urodzinach John, niezadowolony ze swojej pracy, przyjmuje posadę reportera w The Philadelphia Inquirer i rodzina przeprowadza się na farmę w Pensylwanii, gdzie prowadzi beztroskie życie do momentu, gdy Marley zaczyna chorować ze starości. Po krótkim czasie Groganowie zmuszeni są uśpić psa.